Nadat we eerder dit jaar weloverwogen de keuze hebben gemaakt om niet naar Zuid Afrika af te reizen waar onze dochter woont, hebben we deze maand volop ‘Ja’ gezegd en zijn we naar Kaapstad gevlogen. De Covid maatregelen zijn hier nog wel een beetje strenger dan in Nederland, maar met een negatieve PCR test en een mondkapje kom je een heel eind.

In mijn wereld van trainen en coachen, heb ik het vaak over het maken van keuzes en hoe je tot een keuze komt. Hierbij ga ik uit van twee bronnen: Angst of Liefde.

De afgelopen week in Kaapstad hebben we genoten van het gezelschap van onze dochter en tegelijkertijd ons cultureel gelaafd aan een aantal bezienswaardigheden in deze kleurrijke stad. We zijn naar het Zuid-Afrikaans Joods Museum geweest waarvan de ingang in de oudste synagoge van Zuid Afrika ligt. Het museum verhaalt over de bijzondere verbinding tussen de joden van Zuid-Afrika en de zwarten. Het is niet voor niets dat Nelson Mandela dit museum opende in 2010. En natuurlijk hebben we het museum van Robbeneilandbezocht waar Nelson Mandela 18 van de 27 jaren van zijn gevangenschap heeft doorgebracht. Het zijn twee markante en karakteristieke mannen uit verschillende culturen waarover ik de afgelopen week heb nagedacht als het gaat over keuzes.

Nelson Mandela noemde ik al, de andere man die deze week veel door mijn gedachten ging, is Viktor Frankl. In de museumshop van het Zuid-Afrikaans Joods Museum zag ik zijn boek liggen. In het Engels natuurlijk: ‘Man’s search for meaning’. De Nederlandstalige versie heb ik al enige tijd thuis in mijn boekenkast staan, dus ik had geen enkele noodzaak om het ook nog eens in het Engels aan te schaffen. Maar toch heb ik het gekocht.

Gekocht met het idee om het weg te geven. Bij de kassa aangekomen vroeg de dame aan de desk waar het boek over ging. Ze was al tijden van plan het te gaan lezen maar het kwam er niet van, vertelde ze. Ik vertelde haar over de inhoud van het boek en de door Frankl ontwikkelde logotherapie en existentiële analyse. Zij vertelde op haar beurt hoe ze uit Zimbabwe gevlucht was na de enorme inflatie in 2019. Ze had een supermarkt met 16 (arme) medewerkers en zij wilden Zimbabwe niet verlaten voordat zeker gesteld was dat deze mensen een baan hadden of waren overgenomen door de nieuwe eigenaar van de supermark. En zo geschiedde. Over keuzes maken gesproken!

In dezelfde week zijn we naar de stad Langebaan geweest waar we een overnachting hadden op een boerderij. De vrouw des huizes vertelde over haar dieren. De honden en paarden op de boerderij bleken ‘geredde dieren’ te zijn. Thuis hebben wij zelf ook een aantal dieren met dit kenmerk en zo ontstond een fijn gesprek. Ze vertelde dat ze yoga gaf en behandelingen verzorgde op de monochord. Ik kende dat niet en we spraken af dat ik de volgende ochtend een behandeling van haar zou krijgen.

De monochord is een tafel/bed en een instrument. Onder het oppervlak waarop je ligt, zijn allemaal snaren aangebracht die bespeeld worden door de behandelaar. De geluidstrillingen veroorzaken een resonantie in je lichaam die weldadig aanvoelt en je lichaam afstemt. Het klinkt een beetje gek maar ik kan het niet anders omschrijven. Het is een bijzonder betoverende beleving.

Tijdens mijn behandeling ging Viktor Frankl en zijn nalatenschap aan deze wereld weer door mijn gedachten en ineens wist ik aan wie ik het boek wilde geven! Ik dacht ook aan Bessel van der Kolk wiens boek ik op dit moment aan het lezen ben: ‘Traumasporen, het herstel van lichaam, brein en geest na overweldigende ervaringen’.

Toen de behandeling klaar was, voelde ik de trillingen nog door mijn lichaam gaan. Ik bleef even liggen en kon en wilde niets zeggen… het was helemaal goed. Nadat ik van de monochord was opgestaan, spraken we over mijn ervaring. Ineens zei ze:’ No way you’re gonna pay me for this session, it felt like a gift when I was playing the monochord!’ Ik zei dat ik een geschenk voor haar had en vroeg of ze dat van me wilde aannemen. Ook vertelde ik haar dat mijn doel in het leven is om het verschil te mogen maken voor de mensen waarmee ik in contact kom.

We spraken over ons werk en kwamen op het boek van Bessel. Zij las het boek op dit moment ook: ‘The body keeps the score’ zoals het in het Engels heet. Wij waren totaal op elkaar afgestemd! Mijn keuze om het boek als geschenk te kopen en onze ontmoeting die al een geschenk op zich was, haar keuze om mijn behandeling te schenken, wat kan de wereld mooi zijn!

Terug naar Nelson Mandela en Viktor Frankl: beiden hebben de meest mensonwaardige omstandigheden meegemaakt: alles wat je als mens waarde geeft is hen afgenomen door hun tegenstanders. Na hun invrijheidstelling kozen zij het pad van liefde: Zij zagen kansen, dachten in mogelijkheden, leefden in een wereld van overvloed, praten met hun tegenstanders (met name nadat zij vrij waren) en creëerden een atmosfeer van vertrouwen. Wat een voorbeeld!